İç ses ile...Tanışmak...
Sancılı olmayabilir her zaman:
Dizlerini karnına çekmiş, oturuyor.
Yaşadıklarına tezat bukleleri var.
Baktığı boşlukta gördükleri değil tebessüm ettiren...
Yaşına tezat göz bebekleri
Ve iç ürperten bir masumiyeti var.
Konuşsaydı kalın çıkardı sesi,
Ağlasaydı huzurlu...
"Merhaba" diyorum, çıkmıyor sesim.
Anlıyor.
Anlıyorum.
İç ses ile...
Tartışmak...
Sancılıdır her zaman:
"Hakkımda sağda solda konuşmayı bırak artık!" dedi.
"Gel seninle bir anlaşma yapalım..." dedim;
"Sen bana yalanlar söylemeyi bırakırsan, ben de senin hakkındaki doğruları başkalarına anlatmayı keserim...
Ne dersin?"
Kabul etmedi. /23.10.2010
------"There's a voice in my head, that doesnt let me rest." (Andragonia - Silent Screams)---------
Paylaşmak ister misiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
♥ Değerli görüşlerinizi paylaştığınız için şimdiden teşekkürler ♥