Daha öncesini hatırlayamadığım günlerden kalma...
Kaybetmeyi silgiden ve yalnızlığı saklambaçtan ibaret sandığımız akşam üzerilerinde, evim bildiğim o yerde babaannem tost hazırlardı: "Uydururdu" kendi deyimiyle...
Şekerli çay eşliğinde, 2 dilim kareksan ekmeğinin arasına, ılık domatesli ve köy peynirli...
Yetmezdi domatesin lezzeti peynirin can yakan tuzunu almaya ama...
Yeterdi huzurun adını paylaşmak koymaya...
Şimdi... Şen kahkahaların arkasına saklamayı marifet sanıyoruz yalnızlıkları, kaybetmenin anlamını öğreneliyse çok oldu...
Light kaşarlı artık tostlarımız, kepek ekmeği arasına, yağsız...
Domates koysan ne olur içine, koymasan ne olur...
Her şey tatsız... /09.07.2010
//Bu yazıya böyle bir deneme okumak için değil de bir tarif arayışı ile erişmiş olan kişiler için gelsin:
Efendim, somun ekmekten 2 kalınca dilim kesilir. Varsa köy peyniri, keçi peyniri yoksa normal beyaz peynir konur bu iki dilimin arasına. Bir domates yıkanıp ikiye bölünür, göbek kısmından 2 dilim kesilir, ekmeğin arasına konur peynirin yanı başına. Ekmeğin üstü altı yağlanır. Ve taşta pişirilir. Ya da tost makinesinde. Afiyet olsun.//
Paylaşmak ister misiniz?
//Bu yazıya böyle bir deneme okumak için değil de bir tarif arayışı ile erişmiş olan kişiler için gelsin:
Efendim, somun ekmekten 2 kalınca dilim kesilir. Varsa köy peyniri, keçi peyniri yoksa normal beyaz peynir konur bu iki dilimin arasına. Bir domates yıkanıp ikiye bölünür, göbek kısmından 2 dilim kesilir, ekmeğin arasına konur peynirin yanı başına. Ekmeğin üstü altı yağlanır. Ve taşta pişirilir. Ya da tost makinesinde. Afiyet olsun.//
Paylaşmak ister misiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
♥ Değerli görüşlerinizi paylaştığınız için şimdiden teşekkürler ♥